Edirne Turu

Selimiye Camii, Kentin silüetine hükmedilen cami, çevresinden biraz daha yüksek bir tepe üzerine kuruludur, ancak boyutlar üzerinde oynama, binanın dış manzarasını yaklaştıkça küçültür. 16. yüzyılın Osmanlı mimarı Sinan’ın görkemli bir sanat eseri olan Selimiye, Osmanlı mimarisinin zirvesi olarak kabul edilir ve 2011 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası listesine alınmıştır. Sinan, bu binayı en iyi eseri olarak kabul etmiştir. Ana salonun üzerinde yükselen binanın kubbesi, geniş bir atmosfer yaratan devasa bir alanı kapsıyor, birkaç yüzyıl boyunca dünyadaki kubbelerin en büyük çapına (31,28 mt) sahipti. Minareleri (kuleleri), tüm dünyada ikinci en yüksek minarelerdir (70.89 mt), yalnızca Delhi, Hindistan’da bulunan Qutb Minar (72.50 mt) ile aşılmıştır. Camii, toplam 999 pencereye sahiptir ve mimar Sinan’a göre Tanrı’nın mükemmelliğini simgelemektedir. Kubbe ve iç duvarlar, çoğu pembe ve mavi tonlarında boyanmış hat ve geometrik tasarımlarla dekore edilmiştir. İstanbul’un Sultanahmet Camii’ne (Sultanahmet Camii) hayran kaldıysanız, Sultanahmet Camii Selimiye’nin bir kopyası olduğundan, buna kesinlikle hayran kalacaksınız. Edirne’nin bir nevi sembolü olan baş aşağı laleler, kökeni Selimiye’nin merkezi kubbesinin altındaki çeşme üzerindeki mermer üzerine oyulmuş lale çiziminde kökenlerine sahiptir. Caminin yapıldığı lale bahçesinin toprak sahibini, bahçesini teslim etmek konusunda isteksiz olduğu söylendiğine inanılıyor. Avluda hiçbir kabul ücreti ile küçük bir müze var. Çok ilginç biblolar orada görülebilir

Eski Camii, en küçük ve en eski – Edirne şehir merkezinde bulunan üç imparatorluk camisinden biri, iç duvarlarında kaligrafi yazıtlarıyla, üstünde küçük bir merkezi kubbe ile bilinir.

Üç Şerefeli Camii, Her biri çok farklı tasarımlara sahip olan ve biri üç balkonlu olan, biri gerçekten üç “balkon” anlamına gelen ve 15. yüzyılda alışılmadık dört farklı minareye sahip olan bu cami kolayca tanınabilir. Rengarenk dekore edilmiş merkezi bir kubbeye sahip olan caminin iç kısmı, her biri farklı renk desenine sahip, her biri farklı boyutlarda, daha küçük çevre kubbeler ve onları destekleyen çok görkemli sütunlar olan restorasyon çalışmaları uzun süre önce tekrar ziyarete açılmıştır. Bu renkli caminin genel deneyimi belki de en iyisi “neşeli” olarak özetlenebilir.

Makedon Kulesi, Tek hala Edirne’nin surlarının, hala Makedonya’nın yönünü izlediği veya Edirne’nin sonuna kadar uzanan “Makedonya” nın eski tanımı nedeniyle ismini taşıyan surları. Selanik’teki Beyaz Kule’den farklı olarak rengi hariç, yuvarlak ve sağlam bir kule, yanında güzel bir çevre düzenlemesi yapılmış park ile çevrili şehir surlarının son görünen bölümü. Kuleye girmek mümkündür, ancak yukarı çıkmak imkansızdır. Arka sokakta yer almaktadır, bu yüzden Üç Şerefeli’nin yakınındayken, tam olarak bulamıyorsanız, kırmızı tuğladan yapılmış bir kule üzerindeki bayrağı görmek için binaların tepesine bakın. Kule ayrıca, 1953 yılına kadar kulenin üst kısmının yıkılma tehlikesi nedeniyle yıkıldığı saat kulesi görevi görmüştür.

Sarayiçi, Tundzha üzerindeki uzun bir köprüyü geçtikten sonra Tundzha’nın iki koluyla çevrili bir adaya varacaksınız. Yıllık güreş yarışmalarının yapıldığı ve geçmiş yılların şampiyon heykelleri ile çevrili modern bir stadyum sizi bu adaya davet edecektir. Hemen yanında, Adalet Kulesi (Adalet Kasrı), sağlam bir kare kule ve burada Osmanlıların eski imparatorluk sarayı olan bütünüyle bozulmamış bir taban var. Kulenin yanında, birkaç asırlık dişbudak ağaçlarıyla çevrili nehrin daha dar dalındaki daha küçük bir köprü sizi “anakaraya” götürecek. Burada sağınızda, yaklaşık 100 metre uzaklıkta, 1913’te Edirne Kuşatması’na düşen askerlerin anıtı (Balkan Savaşı Şehitleri Anıtı / Balkan Savaşı Şehitliği). Yakınındaki çalılıkların arkasına gizlenmiş büyük bir yapıya sahip olan yeni bir yapı olan anıt, I. Dünya Savaşı’nı ve Gelibolu’daki önceki savaşları anmak için yapılan pek çok Türk anıtının tipik olarak çok ilginç bir şey değil. Bununla birlikte, site tahminen 30.000 askerin toplu bir mezarıdır, bu nedenle uygun saygı gösterilmelidir. Nehirden daha uzakta, tarlaların etrafına dağılmış, 1913 kuşatması sırasında talihsiz bir hizmet olarak talihsiz hizmet veren ve Bulgarların ellerine düşmemek için havaya uçurulmuş eski sarayın birkaç binasının kalıntıları var. , savaşın karşı tarafı. Her ne kadar bu yer 15. yüzyılda başkent olma özelliğini yitirmiş olsa da, asıl sarayın kenarlarında çok sayıda av malikanesine sahip olan Osmanlı hanedanının en gözde yaz tatil mekanıydı. Kalıntılar şu anda yavaş bir restorasyon geçiriyor (veya belki de yeniden yapılanma), imparatorluk mutfağı yakın zamanda 1913 öncesi görünümüne geri döndü. Saray binasının kapısının önündeki bir örnek – binanın patlamadan kaçan tek kısmı – sarayın neye benzediğini öngörmenize yardımcı olabilir.